RAHİM AĞZI KANSERİ (SERVİKS KANSERİ)
RAHİM AĞZI KANSERİ (SERVİKS KANSERİ)
Serviks kanseri ilk olarak hücresel düzeyde başlar. Hücresel düzeyde ki bu lezyon CIN (servikal intraepitelyal neoplazi) olarak bilinir. Hücresel düzeyde ki bu lezyonun sebebi HPV (Human Papilloma Virus) enfeksiyonu dur. Yüzlerce tipi bulunan bu virüsün özellikle tip 16,17, 31, 33, 35 ve 39 olanları serviks kanseri için risk oluşturmaktadır. HPV dışında serviks kanseri için diğer risk faktörleri şunlardır. Erken yaşta cinsel ilişki, fazla sayıda cinsel partneri olmak, sigara kullanımı ve bağışıklık düzeyinde azalma serviks kanseri için risk faktörleridir.
Serviks kanseri genellikle çevre dokulara doğrudan yada lenf bezleri aracılığıyla yayılım göstermektedir. Bazen de kan yolu ile yayılım olabilmektedir. Serviks kanserinin hücresel düzeydeki öncül lezyonu olan CIN 3 hastalarda genellikle herhangi bir şikayet oluşturmaz iken erken evre serviks kanseri çoğunlukla cinsel ilişki sonrası kanama yada adet dışı düzensiz kanamalar şeklinde bulgu vermektedir. Kanser ilerledikçe vajinal kanama miktarında artma eşlik eden enfeksiyonlarında etkisiyle kötü kokulu akıntı, alt batında ağrı gibi şikayetler gelişmektedir. Lezyonun çevre dokulara yayılımı sonrası idrar kanalında tıkanma, lenf bezlerine yayılım İle bacaklarda şişme, kan yolu ile kemiklere yayılım sonucu kemik ve eklem ağrıları gelişebilmektedir.
Rahim ağzına yönelik pap smear testi ile bu kanser erken dönemlerde saptanan hücresel değişikliklerle önlenebilmektedir. Bazı hastalarda ise kolposkopi denilen rahim ağzı bölgesinin büyüteç benzeri bir alet ile görüntülenerek şüpheli yerlerden biyopsi yapılması gerekebilmektedir. Rahim ağzı kanseri tanısı konulduktan sonra kanserin vücuttaki yayılımını belirlemek için evreleme yapılmaktadır. Kanser evrelemesinde görüntüleme yöntemlerinden faydalanılır.
Tedavi rahim ağzı kanserinin evresine göre yapılmaktadır. Hücresel düzeydeki tümörlerde ve erken evrede lezyon biyopsi yapılarak çıkarılmaktadır. Kanser ilerledikçe tedavi seçenekleri de değişmektedir. Sırasıyla rahmin çıkarılması, radyoterapi ve kemoterapi gibi tedavi seçenekleri uygulanmaktadır. Erken evre tümörlerde sağkalım oranları oldukça yüksek iken ileri evre tümörlerde oldukça düşüktür.
